Ή αλλιώς το Staley-ίζειν εστί φιλοσοφείν. Κατά καντάρια έμπνευσης δυνατότεςρο ετούτο απ’ το απλά καλό Black Gives Way to Blue του 2009. Ο Jerry Cantrell έχει κατασταλλάξει στις του Dirt mid-tempo υπέρβαρες συνθέσεις και ο νέος τραγουδιάρης της μπάντας, William DuVall, βιώνει μια ακόμα πιο μεστή ερμηνεία τιμώντας το αείμνηστο junkie που κάποτε έγινε μισή αιτία για το status των Seattle-έων. Οι «νεκροφιλικές» τάσεις των Alice In Chains δικαιολογούνται στο έπακρο μιας και πέρα απ’ τη μοναδικότητα του ύφους ας μην ξεχνάμε ότι ο βασικός συνθέτης της μπάντας είναι αυτός που συνεχίζει να κινεί τα νήματα. Οι παλιές δόξες δεν έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί και οποιαδήποτε οπισθοδρομική ιδέα εξυπηρετεί μόνο τα trademarks της μπάντας. Επομένως, το The Devil Put Dinosaurs Here είναι ένας δίσκος που δεν πειραματίζεται, δεν εξελίσσεται ούτε και εκπλήσσει. Ξερνάει όμως την catchy ευφυία του Cantrell στο heavy (και αντι-mainstream) riffing, επιδεικνύει το βαρύγδουπο rhythm section και μοιράζεται το συνδυασμό δύο καλών φωνών που θα σας τσινίξουν να τραγουδήσετε μαζί τους. Μια χαρά δηλαδή. Αν και λιγάκι βαρετό.
Def Lines
Of melodious dissolutions & extremum panoramas
Euphonic Orgasm Radio Shows
Noizground ((Internet Radio))
Def Lines 