Sleeper by TY SEGALL

Λόγω προσωπικού φόρτου και εργασίας, τα καλοκαίρια δεν χαίρομαι τη μουσική όπως της αρμόζει. Λειτουργώ λίγο αντίθετα από τον μέσο άνθρωπο -είναι η αλήθεια- αλλά με τον ερχομό του Σεπτέμβρη ξαναμπαίνουν τ’ ακουστικά στ’ αυτιά μου για να προλάβω ότι έχασα. Το Sleeper του Ty Segall λυπάμαι που το προσπέρασα τον προηγούμενο μήνα γιατί μου κάνει για το κατ’ εξοχήν καλοκαιρινό άλμπουμ της χρονιάς παρά την διάσπαρτη φθινοπωρινή μελαγχολία του. Απ’ την άλλη, αν δεν είχα μαζέψει τόση όρεξη για ν’ ακούσω νέα μουσική ίσως να μην το εκτιμούσα κατ’ αυτό τον τρόπο. Οι αμετανόητοι νοσταλγοί της μπαλάντας θα βρουν εδώ τον νέο μεσσία της rock μουσικής. Το άλμπουμ κινείται σε ακουστικά λιβάδια, μια unplugged φάση, με την acid χροιά του Ty να χρωματίζει ψυχεδελικά το όλο ύφος του δίσκου. Μόνο στο The Man Man θ’ ακούσετε ηλεκτρική κιθάρα να σολάρει. Το δροσερό πρωινό της 3ης Σεπτεμβρίου, άκουσα όλο το άλμπουμ έχοντας θέα τον κάμπο της Κεντρικής Εύβοιας και για κάποιο λόγο λάτρεψα την αισθητική σύλληψη του Sleeper, παρ’ όλο που δεν είναι δίσκος που συγκλονίζει.